bütün şehir uyurken
senin avucunda uyanıyorum
- sabahın ince sessizliği gibi
bir rüyanın içinden sarkan
sıcak bir merdiven bu

kırmızıya çalan bu ten beyaz
bir kış akşamının soba önünde
ısınan nar tanelerini hatırlatıyor
her parmak arası: küçük bir sokağın aralığı
- ki oradan hep bana çıkan bir yol var

senin elin
bütün haritalardan önce
bütün kapılardan önce
bütün şiirlerden önce
benim ülkem
ve bütün yasaklı şehirler
susuyor orada

avucunun çizgilerinde
henüz yazılmamış cümleler var
onları ancak ben okurum
ve sesini susturan
en uzun gülüşten başlar hepsi

ve bil ki
dünyada tutmak için
yalnızca tek bir elim var
o da senin -
ki artık, ikimizin gölgesine
sığmayan bir gece var

14/8/25