Söyle Süreyya hangi yolda izi yaşamın
Hangi yüzde gizli ölümün yüzü anlat onlara
Anlat şu kapısı aralanmış cehennemden,
Âlemlerine akan ateşin kinini.
Ellerindeki mezarlık güllerine anlat
Anlat şu mahremi yitik bilmeceye
Anlat ki çözülsün dünya sözlerinde.
Süreyya, söyle türkünü de
Şenlensin dünya
Bak, yıldızlar da bu gece parlayacak
Dilimde adın binbir türlü dolanacak
Bağışladıkça ben dizlerim dolaşacak
Adımlarım yüreğimden bil ki önce çatlayacak
İsyan, elbet o da gelip şu göğsüme oturacak
Süreyya, âleminden âlemime devşirdiğin zaman
Beni hoşnut kılmayacak.
Tüm zamanların berduşuyum ben
Anladım
Âlemimden başka âlem şu göğsüme sığmayacak.
Affet, aralansın kapısı cennetin
Affet, merhametle çatlasın göğüm
Affet de dinsin kuraklığı deryalarımın.
Süreyya, göğünü talazlandır
Nurun aksın ruhuma!
Ben, nasıl desem çok zamandır
Muhtacım senin uğruna.
Elini göğe kaldıran kadınların yüzündesin Süreyya
Başını toprağa uzatan adamların gözünde
Benim göğsümdesin.
Bir türlü varılmayan yol sensin
Koşmaklar, koşmaklar birikir sana sözlerle
Sen bir sussan Süreyya kâinat bin dile gelir
Çağır beni
Ve Süreyya ne olur
Gelirken beni de getir.