Yurdum sana geldim, sol elimde umudum,
Sen o nağılsın, anlatanına kurban olduğum.
Ciğerim parelenir başka gözgüye değse gözüm,
Koy, hilaline teyellensin ukbâda bile özüm.

Ay yurt, sensin yedi gençliğin ak pürçeği,
Mevsimler esini, gül çehrenin göyçeği,
Ne tanıdık sızıdır şu sinemde balkıyan,
Bırak sevdandan gelsin başımın esriği.

Yiğit göğsün içre bir cihanı, varlığınla dağladın,
Rind-nihad doldurmuş kâseyi bakışınla alladın,
Yelle aşınmış o tozlu yollarda bir yürüdün ki,
Yağız at terkisinde adını fezaya bağladın.

Ulu dağların iyesi kirpiklerin yüreğime aralı,
Evimi kurduğum alaca yüzün yavrundan yaralı,
Bir gülistanı ettin hûşe, ey özü ufuklardan alımlı,
Yine de ben sileyim gözünün yaşını,
Türkiye’m, gönlümün kederli yaraşığı.