-Tık tık.

-Kim o?

-Sen.

-Beklemiyordum.

-Bilmiyordun.

Buyurmayışıma aldırış etmeden içeri girdi. Koltuğun gri rengiyle uyumsuz çirkin bej örtüsünün kenarını iliştirdim gözüme.

-Elini kenarına iliştireceksin.

-Biliyorum, bakma giyiniyorum daha.

-...

-Gözlerim çıplak.

-…

-Siz anlamayanlar, yalnız kaldım sanıyorsunuz. Anlaşılmayanların rutini bu…

İ geldi bugün, işten çıkmış yine. Karısı doğuracakmış, “İkinci kızım olacak.” diyor. “Kızlarım bir büyüsün zaten hiç çalışmam.” diyor. “Bu devirde para kazanmak kadar kolay bir şey yok, aç kalan aptaldır.” diyor.

“Kızlar biraz büyüsünler, TikTok açar keyfime bakarım.” diyor. “Allah” diyor “siz onu yanlış tanıyorsunuz.” Bana Allah’ı soruyor.

-Bilmem, tanışmadık hiç.

***

 -Gidiyorum ben, sen kal. Midemi bulandırıyorsun.

-Arkandan gelecekler.

-...

-Islanmışsın

-...

Sesi uzaklaşırken toplu saçlarımı açtım, özgür olduklarını sanarak savruldular biraz.

-Arkandan geliyorlar. Korkmuyor musun?

-Islağım.

Saçlarımı taradım parmaklarımla, kuruydular.

***

-Diplomasız Erdoğan!

-Korkmuyor musun?

-Neyden abla?

-Islanmışsın.

Rüyamda annem doğuruyordu. Simsiyah çirkin bir şey, sevdim ama. O doğurunca ben rahatladım sanki. Sıkıntılarım gitti, içim bir hoş oldu. Uyandım sonra yine aynı. Sıkıntılarımı bir doğursam rahatlayacağım gibi. 

***

İki sonsuzun bir sonsuzdan büyük ettiğini bilmiyor. İki ölü, birinden büyüktür diyorum; ikincisi birden küçük müdür? İki sonsuz bir sonsuzdan büyük eder, üç de ikiden. Matematik öyle demiyormuş. Sonsuzları nasıl yarıştıracaksın?

-Kirlenmişsin abla.

-Ben hep beyaz giyerim.

-Arkandan geliyorlar.

-Arkamdan gelsinler, giydirdim gözlerimi.