Şu karanlık gecenin yarısında hüzünle
Radyoda çalan şarkı, kâğıda düşen kalem
Sensin ve gökyüzünde parıldayan yüzünle
Tutuşan yıldızların titreyen alevisin!

Kızılca ağaçların yeşil yapraklarından
Kokunu solur rüzgâr, sesini duyar âlem.
Dağların denizlere sızan parmaklarından
Hürriyete saçılan yudum yudum mavisin!

Ellerimle incecik sardığım yetim tütün,
Duman duman göğsümde sızlayan öksüz verem
Senin mirasındır ve bedenimi büsbütün
Parçalayan efkâra gözlerinle havisin!

Şimdi sana aşkıma, "Biter!" deme Süheyla
Ki imansın göğsümde ve dilimde besmelem.
Ben kapında beklerken "Gider." deme Süheyla,
Sen benim Allah'ımın yeryüzünde evisin!